قاعده وطرح زیرین مسجد در جمهوری اسلامی ایران، صورت مسجد غدیر بلوار معلم مشهد چهار گوش داراهستند که متضمن تصور استحکام، استقرارو ایستایی بوده و نمودگار زمین میباشد، که در ابتدا به صورت مدور گنبد منتهی میگردد که دایره بوده و نشان اسمان و قداست عوالم متعال میباشد.
این ساختار چهار گوش ودایره در مسجد اهل ایران، و نهایتاً ترفیع و سوق نگاه به نقطه پایان گنبد، مبین گرانقدر تامل و تغییر و تحول نظام ومرتبه میباشد، یعنی گذار از زمین به عرش و از نقض به کمال و از متناهی به لایتناهی، مناسبات متقابل بین روحانیت فقید فوقانی، که آدم مشتاق آن میباشد و زمین جسمانی که و در آن سکنی دارااست، اینگونه ذکر مسجد غدیر فلاحی مشهد میگردد.
در آیگاه مسجد اهل ایران از خارج تا باطن میانسرای آن دارنده یک منزلت بندی فضایی یا این که سلسله مراتب میباشد.
در آغاز یک فضای گشوده به اسم “واشـدگاه” یا این که “پیشگاه” مسجد میباشد که به پیشخان می پیوندند.
“پیشخان”، فضای کبیر جلوی سردر مسجد اهل ایران میباشد.
بعد”درگاه” مسجد یا این که به عبارتی فضای ذیل سردر میباشد که با یک”کنه”سرپوشیده میگردد.
از درگاه که بگذریم به “هشت” یا این که “هشتی” و آنگاه به “دالان” می رسیم و این دالان مارا به “میانسرای” مسجد میرساند. در بخش اعظمی از مسجدها نمی قدرت یک راست از هشتی به میانسرا رسید و بایستی از دو ” دالان ” در دو سوی آن سپری شد. بهاین سیرتکامل به فضای باطن مسجد احترام نهاده میگردد.
در شرایطیکه وضوخانه مساجد کشورایران در پیشگاه آن نباشد، در کنار دالان که هشتی را به میانسرا میرساند، مکان میگیرد.
در حال حاضر به میانسرا میرویم. در چهار نمای آن حیاط هایی فی مابین هر پهلو میبینیم که مطرح ترین آنها، ایوانی میباشد که در راستای محراب میباشد و به “مقصـوره” شیوه داراست. این مسجد بابا غدیر مشهد تراس “پیشان” اسم داراست. گاه این تراس به عبارتی مقصوره مسجد میشود.
در بیشتر جاها، مقصوره دارنده یک گنبدخانه در پشت شبستان میباشد.
در کنار و در دو سوی گنبدخانه ها، گاه شبستان ردیف دار بوده که به آن “چهل ردیف” میگویند و یا این که “تنبی” بوده میباشد.
تنبی تالارهای کشیده و بی ردیف بوده که دیوارهای بلندی داشته گاه در کنار گنبدخانه، مکان ویژه ای به اسم “کناره” برای افرادی که همسایه و کناره نشین مسجد می شدند، ساخته می گردیده است.
کناره، محرابی ویژه خـودش داشته و مکان کوچکی بوده که با یک “دارآفرین” یا این که “نرده” از شبستان مستقل گردیده است.
در مساجد کشورایران خلال محراب اساسی، چند محراب در قسمت های دیگر آن و حتی روی ردیف ها با گچ یا این که سنگ مطرح ترین حیاط مسجد به شبستان رو به قبله رویه مییابد.
به این سیرتکامل راستای محراب و قبله از نمای میانسرای مسجد به طور کامل پرنور میباشد.
در برخی مساجد کشور ایران مسجد بابا قدرت مشهد که شبستانی میباشد و گنبد ندارد، محراب در شیستان چهلستونی مکان میگیرد.
قاعده وطرح زیرین مسجد در جمهوری اسلامی ایران، صورت مسجد غدیر بلوار معلم مشهد چهار گوش داراهستند که متضمن تصور استحکام، استقرارو ایستایی بوده و نمودگار زمین میباشد، که در ابتدا به صورت مدور گنبد منتهی میگردد که دایره بوده و نشان اسمان و قداست عوالم متعال میباشد.
این ساختار چهار گوش ودایره در مسجد اهل ایران، و نهایتاً ترفیع و سوق نگاه به نقطه پایان گنبد، مبین گرانقدر تامل و تغییر و تحول نظام ومرتبه میباشد، یعنی گذار از زمین به عرش و از نقض به کمال و از متناهی به لایتناهی، مناسبات متقابل بین روحانیت فقید فوقانی، که آدم مشتاق آن میباشد و زمین جسمانی که و در آن سکنی دارااست، اینگونه ذکر مسجد غدیر فلاحی مشهد میگردد.
در آیگاه مسجد اهل ایران از خارج تا باطن میانسرای آن دارنده یک منزلت بندی فضایی یا این که سلسله مراتب میباشد.
در آغاز یک فضای گشوده به اسم “واشـدگاه” یا این که “پیشگاه” مسجد میباشد که به پیشخان می پیوندند.
“پیشخان”، فضای کبیر جلوی سردر مسجد اهل ایران میباشد.
بعد”درگاه” مسجد یا این که به عبارتی فضای ذیل سردر میباشد که با یک”کنه”سرپوشیده میگردد.
از درگاه که بگذریم به “هشت” یا این که “هشتی” و آنگاه به “دالان” می رسیم و این دالان مارا به “میانسرای” مسجد میرساند. در بخش اعظمی از مسجدها نمی قدرت یک راست از هشتی به میانسرا رسید و بایستی از دو ” دالان ” در دو سوی آن سپری شد. بهاین سیرتکامل به فضای باطن مسجد احترام نهاده میگردد.
در شرایطیکه وضوخانه مساجد کشورایران در پیشگاه آن نباشد، در کنار دالان که هشتی را به میانسرا میرساند، مکان میگیرد.
در حال حاضر به میانسرا میرویم. در چهار نمای آن حیاط هایی فی مابین هر پهلو میبینیم که مطرح ترین آنها، ایوانی میباشد که در راستای محراب میباشد و به “مقصـوره” شیوه داراست. این مسجد بابا غدیر مشهد تراس “پیشان” اسم داراست. گاه این تراس به عبارتی مقصوره مسجد میشود.
در بیشتر جاها، مقصوره دارنده یک گنبدخانه در پشت شبستان میباشد.
در کنار و در دو سوی گنبدخانه ها، گاه شبستان ردیف دار بوده که به آن “چهل ردیف” میگویند و یا این که “تنبی” بوده میباشد.
تنبی تالارهای کشیده و بی ردیف بوده که دیوارهای بلندی داشته گاه در کنار گنبدخانه، مکان ویژه ای به اسم “کناره” برای افرادی که همسایه و کناره نشین مسجد می شدند، ساخته می گردیده است.
کناره، محرابی ویژه خـودش داشته و مکان کوچکی بوده که با یک “دارآفرین” یا این که “نرده” از شبستان مستقل گردیده است.
در مساجد کشورایران خلال محراب اساسی، چند محراب در قسمت های دیگر آن و حتی روی ردیف ها با گچ یا این که سنگ مطرح ترین حیاط مسجد به شبستان رو به قبله رویه مییابد.
به این سیرتکامل راستای محراب و قبله از نمای میانسرای مسجد به طور کامل پرنور میباشد.
در برخی مساجد کشور ایران مسجد بابا قدرت مشهد که شبستانی میباشد و گنبد ندارد، محراب در شیستان چهلستونی مکان میگیرد.